Wspólne dzierganie i czytanie 5

Zrobiłam.

 Prawie zrobiłam poduszkę z sową. 

Pozostało mi jeszcze do dokończenia 5 centymetrów.

Musiałam się pośpieszyć z robieniem zdjęć, bo z każdą chwilą robi się coraz ciemniej.

Przyszyłam guziki z masy perłowej , żeby sowa była podobna do sowy.

I chyba podobna?

Zastanawiałam się trochę  nad oddzieleniem przodu od tyłu.

Poduszki, które widziałam najczęściej robione są tak jak moja na okrągło, ale nie mają zaznaczonego przodu i tyłu. Ja w swojej przerobiłam jeden rząd oczkami prawymi. 

Włóczka to jakiś chyba akryl. Na etykiecie jest skrót PAN i 15% lnu.

Mam nadzieję, że po włożeniu poduszki lepiej się będzie układała.

W całej okazałości wygląda jak na zdjęciu. 

Wyraźnie zaznacza się przód i tył.

 

 Baktusa robiłam w tak zwanym międzyczasie.

Nic skomplikowanego, ale musiałam spruć połowę.

Kiedy praca dobiegała ku końcowi, okazało się, że włóczki zabraknie.

No cóż. Żeby to był szalik zawsze mógłby być krótszy.

 Wełna pochodzi z odzysku.

 A, że lubię niebieskości doczekała się drugiego wcielenia.

 Praca z tych mało skomplikowanych.

 Zaczyna się od czterech oczek i w co czwartym rzędzie dodaje się jedno.

Oczywiście tylko z jednej strony.

Przecież to kolejne "Dzierganie i czytanie" z Maknetą , więc przedstawiam kolejną pozycję.

 Podczas dziergania słuchałam  "Carycy"

Nagranie to 25 godzin przyjemnego słuchania.

Autorka Ellen Alpsten debiutowała tą powieścią.

Dodam tylko, że lepiej ją słuchać w samotności, albo wyciszać w niektórych momentach.

 

Jest to fascynująca historia niewiarygodnego awansu Marty Skowrońskiej, córki chłopa z Inflant.

Bohaterka zastaje pierwszą sprawującą realną władzę carycą Rosji. Rodzi tuzin dzieci Piotrowi Wielkiemu. Nie wiem na ile pokrywa się z historią jej życia, ale

gorąco polecam.

Dziękuję za wszystkie  komentarze z poprzedniego posta.

Pozdrawiam wszystkich zaglądających.